Comunicado actividades extraescolares e complementarias.

Seguindo os acordos que tomamos na Confederación Anpas Galegas, da que somos asociadas, de que este curso as ANPAS non organicen as actividades extraescolares esta Federación non vai realizar ningunha actividade presencial das que se tiñan previstas e apoia a decisión das súas ANPAS asociadas de que non organicen actividades extraescolares presenciais no vindeiro curso 2020/2021.

ACTIVIDADES EXTRAESCOLARES. ACTIVIDADES COMPLEMENTARIAS

 

Con data 22 de xullo de 2020, deuse a coñecer o Protocolo de adaptación ao contexto da COVID-19 nos centros de ensino non universitario de Galicia para o curso 2020-2021. Este documento ten por obxecto “(...) crear contornas escolares saudables e seguras mediante o establecemento das medidas preventivas, colectivas e individuais, que deban adoptarse no inicio do desenvolvemento do curso escolar 2020/2021, tanto polo persoal docente e non docente como polo alumnado e as súas familias, co obxectivo de protexer e previr no máximo posible o risco de contaxio por COVID-19. Inclúe as medidas de detección precoz dos casos e a súa xestión axeitada (...)”.

Dentro deste documento, contémplase a realización de actividades extraescolares fóra da xornada lectiva dentro dos recintos dos centros educativos. Con independencia de quen organice e xestione estas actividades, ANPAS ou Concello, as mesmas estarán condicionadas á aprobación dun protocolo que determinará as medidas de prevención e protección fronte ao COVID e determinará con claridade as responsabilidades das persoas organizadoras ou xestoras.

Nos últimos anos, nunha sociedade na que a muller traballadora está incorporada ao mercado laboral e cada vez son máis as familias monoparentais, a conciliación das familias adoptou un cariz preponderante. Complementando ás medidas que necesariamente deben partir do ámbito empresarial, as familias precisan de actividades que faciliten a conciliación laboral e familiar.

Coñecendo o importante papel que xogan as actividades extraescolares na conciliación da vida laboral e familiar, lamentamos comunicar que esta Federación non vai realizar ningunha actividade presencial das que se tiñan previstas e apoia a decisión das súas ANPAS asociadas de que non van ofertar actividades extraescolares presenciais no vindeiro curso 2020/2021, incluído o plan madruga, salvo excepción da ANPA do CEIP da Espiñeira-Aldán, que aínda esperará ata setembro a valoración de realizar o plan madruga ou non.  A continuación explicamos os motivos que as levan a tomar tan dolorosa decisión:

1º.    As ANPAS son Asociacións de Nais e Pais de Alumnos, e polo tanto, por definición somos entidades sen ánimo de lucro. Entre os nosos propósitos atópanse:

a.       Representar ás nais e pais do alumnado.

b.       Defender os intereses das familias do alumnado.

c.       Promover das autoridades competentes, a adopción das medidas necesarias para a mellora permanente da educación do alumnado e do centro educativo.

d.       Participar, colaborar e cooperar co centro en todo aquilo que nos soliciten.

2º.    Pensamos que unha entidade das nosas características non debería ser responsable legal das consecuencias que se poidan derivar dun contaxio, cando nin as Administracións e Poderes Públicos están a asumir tal responsabilidade nos ámbitos da súa competencia. A responsabilidade legal recaería directamente na Presidencia da ANPA, coas consecuencias administrativas, penais e patrimoniais que se puideran derivar.

3º.    A ANPA, tal e como se define, está formada por nais e pais de alumnas e alumnos, non temos capacidade técnica nin coñecementos suficientes para elaborar e redactar un plan de actuación que axude a previr e protexer contra novos abrochos. No momento no que nos atopamos, ninguén pode garantir un desenvolvemento de calquera actividade en grupo sen risco de contaxio. Non estamos en disposición nin de elaborar un protocolo eficaz nin de velar polo seu estrito cumprimento. 

4º.    Dende fai anos, as ANPAS vimos organizando e xestionando actividades extraescolares e, nalgúns casos, servizos complementarios (comedor). Sen embargo, non debemos esquecer que esta é unha competencia das Administracións Públicas.

Debemos facer un pouco de memoria e lembrarlle a Administración que no momento en que se implantou a xornada continua na actividade lectiva, advertíase da necesidade de ofertar actividades extracurriculares para complementar e enriquecer o crecemento como persoas das nosas crianzas. A única medida que se adoptou neste senso, foi ampliar o horario das bibliotecas escolares, abrindo as súas portas dúas horas máis polas tardes. Esta non pode ser a única proposta suxerida pola Administración para conseguir un crecemento integral do alumnado.

5º.    Pola súa banda, as Administracións Locais veñen elaborando anualmente un catálogo de actividades extraescolares para ofertar ás familias do municipio. Se ben é certo, as mesmas están referidas única e exclusivamente ao ámbito deportivo, cunha clara indiferenza por aspectos culturais, de ocio e vivencias que entendemos deben axudar a conformar a escala de valores e principios das nosas fillas e fillos.

 

A pesar de seres o máximo responsable, a Administración Autonómica a través da Consellería de Educación, Universidade e Formación Profesional, é o único dos axentes implicados que non está asumindo as súas competencias, e leva anos beneficiándose do traballo realizado por os demáis axentes da comunidade educativa.

Por se o anterior non fose suficiente, debemos engadir as problemáticas sobrevindas que nos atopamos na situación tan excepcional que vivimos a causa da pandemia pola COVID-19, cun futuro incerto e unha elevada probabilidade de que a actividade educativa sexa a distancia. Con todo non podemos máis, que lamentar ter que adoptar esta decisión. Agardamos entendades os nosos motivos e traballaremos coas direcións dos centros na procura de alternativas viables e seguras para as nosas fillas e fillos.

Onde está o plan B para o curso 2020-2021

 BY ANPAS GALEGAS · 10 AGOSTO, 2020

E onde temos o plan B ?

A consellaría de educación lanzou á luz a mediados do mes pasado un “protocolo” de actuación para o inicio do curso escolar. Que o protocolo non lle serva a ninguén máis que a elas, que a comunidade educativa se opuxera dende todos os ámbitos e sectores, que as redes e os medios de comunicación estean saturadas de declaracións de familias contrarias ás pretensións da Xunta, non foi razón para que reconsideraran as súas instrucións, e de feito estas –sen variacións- pasaron a ser norma de uso o 23 de xullo pasado.

Ese mesmo 23 de xullo, había en Galicia 163 casos activos de coronavirus, segundo os datos a Consellaría de Sanidade. Hoxe, 9 de agosto, hai  591 casos, un incremento do 363 % en 17 días, e  nun contexto exterior moito máis preocupante, onde xa se fala de segundas vagas de contaxio, e de confinamentos parciais.

A consellaría de sanidade, ademais, indícanos na súa páxina a necesidade de mantermos unha distancia de seguridade interpersoal  de 1,5 metros; pero tamén nos informa da ocupación máxima dos diferentes locais e momentos da vida social: 75 % do aforo en bares, restaurantes, vodas, igrexas, velorios, cines…Isto acompañado dunha premisa xeral “nos espazos privados, abertos ou pechados de uso privado, recoméndase o uso da máscara, así como o mantemento da distancia de seguridade interpersoal, aplicar as medidas de hixiene e  limitar o número de asistentes que non debe superar as 25 persoas”.

Ou sexa, resumindo: 1,5 metros de seguranza, non máis de 25 persoas xuntas, e aforos ao 75 % de capacidade. Iso para a xente do común e para a vida diaria.

E nas escolas?, pois nos centros escolares somos “sitio distinto”, aquí non temos límite de aforo nas aulas, poderán estar xuntas 25 persoas en infantil e primaria, pero serán 30 en secundaria e 35 no bacharelato, a distancia de seguranza redúcese a un metro, e sen máscara, e os aforos de ocupación son totais, agás da biblioteca –ha ser que os libros contaxian máis. Iso si, no transporte escolar xa non hai límites, poden ir todas amoreadas que non pasa nada, din.

O problema está en que coas circunstancias do 23 de xullo o protocolo de inicio do curso era un engano, porque as súas instrucións eran  inaplicábeis e inseguras; pero coa situación actual, coa OMS afirmando, en boca do seu director de emerxencias sanitarias, que reabrir as escolas naquelas países onde a transmisión do coronavirus aínda sexa alta “só vai empeorar a situación”, as familias galegas con fillos menores de 18 anos estamos absolutamente preocupadas pola saúde das nosas fillas e fillos, e pola posibilidade de que os centros escolares se convertan nunha trampa para eles e para as súas familias.

E a Xunta?, e a consellaría de educación?, porque non poden dicirnos que a situación non cambiou, que non hai novos datos, que non existe a preocupación lexítima nas familias, non poden dicirnos que están de vacacións tamén agora.

Onde está o plan B da consellaría?, onde está previsto que facer neste novo escenario, e nos que se poidan ir producindo?, onde van quedar as organizacións espaciais, baseadas exclusivamente na utilización masiva de xel hidroalcólico, no lavado de mans, e nas frechas de dirección pegadas nos chans, cando non se poida asistir nin sequera ás clases masificadas que a consellaría ten planificadas?

Que se fixo até agora, dende o 16 de marzo pasado, para asegurar que o sistema poida funcionar sen presencialidade dun xeito homoxéneo e garante de igualdade, aínda que só sexa cun criterio de mínimos, porque sabemos que o ensino presencial non é substituíbel?, onde están os plans de reforzo da conectividade no amplo e abandonado rural galego? Onde está a formación do profesorado para a utilización produtiva das aulas virtuais e das ferramentas de comunicación que tan febles se demostraron no derradeiro trimestre do curso pasado?

Sra Conselleira de educación, ninguén pode prever o que vai acontecer; pero vostede si pode traballar nos diferentes escenarios que xa se van albiscando; as familias e a infancia e xuventude galegas non nos merecemos a incerteza e o medo que estamos a pasar, nin tampouco estamos dispostas a arriscar a saúde das nosas fillas e fillos á súa incapacidade para prever os diferentes escenarios posíbeis.

Falta pouco máis dun mes para que o curso comece, non podemos seguir improvisando.

Confederación ANPAS GALEGAS

As familias galegas fartámonos da consellaría de educación

BY ANPAS GALEGAS · 7 XULLO, 2020

Hai dúas semanas que rematou o curso escolar máis sorprendente da nosa historia recente; sorprendente por ter vivido máis dun terzo da súa duración baixo o estado de alarma. Pero sorprendente sobre todo porque vivimos a desaparición real dunha administración educativa que debera ter asistido permanentemente a familias e alumnado.

Durante os máis de tres meses que pasaron dende o 16 de marzo até o 19 de xuño, a consellaría só estivo presente para culpabilizar a outros axentes da súa propia incapacidade, Nin tomou decisións, nin organizou alternativas, nin forneceu ás direccións e profesorado dos centros das imprescindíbeis instrucións para continuar e rematar o curso académico 2019-2020.

Toda a comunidade educativa fixemos o que puidemos para continuar, cun enorme traballo do alumnado, a quen debemos o noso aplauso en primeiro lugar, e tamén das familias e do profesorado. Facermos o que puidemos non quer dicir que o curso rematara con éxito, nin que se fixera todo o que se debeu facer. Non deixamos de sentirnos magoadas polo abandono que sufriu boa parte do alumnado galego, pola desatención absoluta ás persoas que tiñan necesidades especiais de apoio educativo, pola incremento enorme da fenda socioeconómica provocado pola inutilidade dos nosos gobernantes educativos, ou polas diferenzas de trato entre centros educativos e persoas, resultantes dunha xestión que só pode cualificarse como nefasta.

Todo isto que pasou, e cómpre non esquecelo, ocorreu co alumnado na casa e co profesorado confinado, por así dicilo o problema sanitario non tivo case presenza no trimestre pasado; os centros escolares libráronse de seren centros de risco e contaxio. E nin así a consellaría de educación foi quen de facer cousa diferente que entregar a solución de todos os problemas aos diferentes actores da comunidade educativa, sobre todo a familias e alumnado que tivemos que facer de improvisadas docentes, orientadoras e persoal de apoio das nosas fillas e fillos, ou de nós mesmas en moitos casos.

Pero o curso próximo xa non hai excepción sanitaria, o curso vai comezar co alumnado dentro das aulas, con clases presenciais e cunha enorme inseguridade por parte dos que realmente somos o Ensino Público Galego: o alumnado, as familias e o persoal docente. E todas nós estamos absolutamente indignadas pola falta de respecto que supón a permanente ineptitude da consellaría de Educación.

Temos dereito a coñecer como se vai organizar o próximo curso, cales van ser os requisitos de espazo, de comunicación, de distribución de aulas, de utilización de instalacións comúns, de entradas e saídas dos centros, de como se vai garantir a seguridade das nosas fillas e fillos, e a das súas familias en consecuencia, en transportes e comedores escolares xa de por si saturados.

Temos dereito a saber de que maneira a consellaría de educación ten planificado como vai atender ao alumnado galego en centros escolares masificados, con rateos por aula absolutamente desbordados logo de anos e anos de recortes innecesarios, con instalacións cun mantemento insuficiente, e cuns orzamentos constantemente á baixa.

Temos dereito a saber cales son os protocolos sanitarios que van permitir detectar casos de infección, polo COVID-19 ou por calquera outro virus, cando a administración educativa galega leva décadas negándose á incluír nos centros a figura do profesional sanitario -que tan excelente uso tería tido neste recente pasado- , e continúa fiando a resolución de todos os problemas a equipas docentes que non saben nada -nin teñen porqué sabelo- de prevención de contaxios ou control de epidemias.

Temos dereito a coñecer cales son os plans que van impedir que o alumnado volva a estar abandonado nunha máis que posíbel repetición do escenario, tal e como ocorreu no trimestre último do curso 2019-2020. Porque, onde está a planificación e o diñeiro que van garantir un Ensino Público realmente gratuíto, XA, AGORA MESMO ?, e que garanta a accesibilidade total de todo o alumnado galego a todos os medios necesarios, para que non se repita a fonda discriminación que vimos de sufrir neste derradeiro trimestre pasado.

Pero imos máis aló. O que se fixo nestes meses co alumnado de necesidades específicas de apoio educativo foi unha auténtica labazada a ese pretendido e nunca conseguido “estado de inclusión ideal”, que esta inútil consellaría de educación ven vendéndonos dende sempre. Este alumnado ficou abandonado, agás dunhas poucas excepcións, nas súas casas; perdendo en moitos casos o que tiña progresado clínica e emocionalmente, e retrocedendo na súa aprendizaxe e incorporación ao grupo escolar. A consellaría, de novo, tampouco fixo nada para solucionar esta situación, limitouse a dar ordes de que outras -sen formación, sen medios, sen coñecementos- resolveran por ela.

A maiores dos aspectos sanitarios, fundamentais e prioritarios; do tratamento da diversidade, igualmente fundamental se queremos que as nosas fillas e fillos reciban da Escola Pública a formación que precisan para un mundo moderno e participativo; da equidade esnaquizada polo tratamento discriminatorio recibido polo alumnado galego; a maiores de todo iso está tamén a realidade académica que se nos ven enriba.

Este curso rematou en falso, e así hai que dicilo con rotundidade. Non é certo que se creara da nada unha formación en liña que fora aproveitábel por todo o alumnado; non é certo que todo o alumnado estivera conectado; non é certo que todos os nosos fillos e fillas tiveran as mesmas oportunidades e a mesma atención. Por iso, como xa dixemos hai meses os principais axentes sociais educativos nunha diagnose conxunta e compartida inédita ata ese momento, hai que entender que o curso rematou o 13 de marzo pasado. E que o curso que ven ten que comezar aí mesmo, onde parou, para garantir que todo o mundo poida chegar ao final do curso próximo con garantías de éxito. E nese suposto, onde están as adaptacións curriculares imprescindíbeis?, onde están as instrucións rotundas, claras e definidas que permitan ao profesorado traballar con seguranza no desenvolvemento dun curso fundamental, no que ademais de reincorporar ao alumnado á súa realidade académica hai que devolvelo a un mundo escolar, afectivo, grupal, do que se viu separado durante seis meses ?

A resposta a todas as nosas preguntas é sempre a mesma: non hai nada feito, non hai nada previsto, non hai un plan A, un B ou un C, non hai organización, nin instrucións, nin ideas; non hai máis que estratexia de inaccións, semella que pensan que non facendo nada non se están a equivocar, pero é falso: así é como se equivocan de cheo.

As familias galegas estamos fartas da consellaría de educación, de quen a representa e do equipo que a dirixe, sabemos que non nola merecemos, e esiximos un rotundo cambio. Queremos unha consellaría que fale con nós, que inicie canto antes un diálogo de traballo, e que se responsabilice do que vaia suceder a partir do 10 de setembro. Porque son as nosas fillas e fillos quen pretenden que estean nas aulas, e nós non queremos que estean do xeito irresponsábel que este grupo incompetente está deseñando.

Conselleira, traballe ou dimita, o que sexa, pero fágao canto antes.

Cuestionario sobre as clases online

A Confederación ANPAS GALEGAS da que a nosa Federación forma parte elaborou un cuestionario para que as familias cubramos de xeito anónimo e así poder sacar conclusións reais da situación que estamos a vivir.

Para obter os datos máis completos cubride unha enquisa por alumno ou alumna.

Moitas grazas pola colaboración e a difusión!

Preme aquí para acceder a enquisa

Folga estudiantil e feminista 6 de marzo

A Federación de ANPAS de Cangas A Gameliña apoia esta folga convocada polo "Sindicato de estudiantes" e "Libres y combativas" xa que compartimos e nos sumamos as peticións nas que atopamos a prohibición do "Pin Parental", derogación da LOMCE e rematar cos recortes educativos que levamos sufrindo durante anos, implantar unha asignatura de educación sexual inclusiva e en liberdade, entre outras.